Ścieżka edukacyjna „Partyzancką ścieżką na Turbacz”
Obiekt wybudowano ok 1934 roku przez Stefana Lgockiego. Pierwszym gospodarzem gajówki został Rosjanin – Mikołaj Kostkin, który trafił w Gorce wraz z grupą jeńców wojennych, wziętych do niewoli przez armię austro-węgierską podczas I wojny światowej. Obdarzony przez Lgockiego szacunkiem i zaufaniem przyjął posadę gajowego i zamieszkał w gajówce. Po wybuchu II wojny światowej gajówka stała się jednym z punktów kontaktowych rodzącej się w Gorcach konspiracji. Wigilię 1944 roku w gajówce spędzał sztab oddziału Ludowej Straży Bezpieczeństwa (LSB) Józefa Kurasia „Ognia” oraz przedstawiciele Powiatowej Delegatury Rządu w Nowym Targu – Władysław Skibiński i Ludwik Kohutek. Niemcy dotarli do gajówki zaledwie kilka razy m.in. po to aby zlikwidować bazę oddziału „Ognia” zlokalizowaną w wąwozie potoku Spalony. Mikołaj Kostkin jednak poprowadził wroga drogą, która omijała obóz „leśnych”. Po niemieckiej okupacji Kostkin został zatrudniony w tzw. Drużynie leśnej, nadzorując różne prace gospodarcze. Zaginął 25 listopada 1946 roku w trakcie patrolu po lesie. Po kilku dniach poszukiwań jego zwłoki zostały odnalezione pod świerkowymi gałęziami. Został zamordowany przez złodziei drewna, których przyłapał na „gorącym uczynku”. W 1988 roku gajówka przeszła w zarząd GPN i w 2009 roku została remontowana, adaptując obiekt do celów edukacyjnych i wystawienniczych.
