Ścieżka edukacyjna „Partyzancką ścieżką na Turbacz”

5. Skrzydlaci mieszkańcy Gorców 

Gorczański Park Narodowy w 95% pokrywają ekosystemy leśne, w wielu miejscach zbliżone do naturalnej, pradawnej puszczy karpackiej. Stąd też ptaki reprezentowane są głównie przez gatunki puszczańskie. Do tej grupy należą: dzięcioły: duży, pstry i białogrzbiety oraz kilka gatunków ptaków śpiewających: muchołówka mała, pokrzewka czarnołbista, świstunka, pleszka i kowalik. Zdecydowana większość występujących tu ptaków zamieszkuje dolnoreglowe bory jodłowo-świerkowe i buczyny. Są też takie, które preferują bory świerkowe regla górnego (powyżej 1150 m.n.p.m.). Należą do nich: mysikrólik, sikora czubata, czyżyk, dzięcioł trójpalczasty, drozd obrożny, orzechówka oraz krzyżodziób. Górnoreglowe świerczyny są też środowiskiem życia największego, leśnego kuraka – głuszca. W Polsce jest to gatunek rzadki, jego liczebność to ok. 600 szt. Z tego względu został objęty ochroną i wpisany do Czerwonej Księgi Zwierząt. W GPN znajduje się około 40 osobników tego gatunku. W okresie marca – maja głuszce odbywają toki. Wieczorem koguty przybywają na tokowiska (tzw. zapady) gdzie nocują. O świcie rozpoczynają rytuał z gałęzi, na której spały, wydając serię powtarzających się dźwięków układających się w pieśń godową. Następnie przenoszą się na ziemię i z przybyłymi kurami odbywają gody. Pieśń głuszca składa się z 4 fraz: klapania, trelowania, korkowania i szlifowania. Podczas wykonywania ostatniej części ptak na kilka sekund głuchnie, stąd nazwa gatunku.